Παρασκευή 24 Δεκεμβρίου 2010

Μακριά από τα παιδιά τα αντιβηχικά σιρόπια

ΛΟΝΔΙΝΟ Τα παιδιά και οι έφηβοι κάτω των 18 ετών δεν πρέπει να λαμβάνουν σιρόπια για τον βήχα που περιέχουν κωδεΐνη, προειδοποιούν οι υπεύθυνοι της αρμόδιας βρετανικής αρχής για τα φάρμακα. Οπως σημειώνουν δεν υπάρχουν στοιχεία που να δείχνουν ότι αυτού του είδους τα φάρμακα βοηθούν στην αντιμετώπιση του βήχα ενώ παράλληλα η κωδεΐνη που περιέχουν μπορεί να συνδέεται με παρενέργειες.

Η συγκεκριμένη ουσία είναι πιθανό να γίνει εθιστική ενώ παράλληλα διαφορετικά άτομα αντιδρούν με διαφορετικό τρόπο στη λήψη της. Οι κύριες παρενέργειες με τις οποίες συνδέεται περιλαμβάνουν νευρικότητα, εμέτους, αίσθημα λιποθυμίας, δυσκοιλιότητα, απώλεια της όρεξης, εξάντληση και προβλήματα στην αναπνοή.

Στη Βρετανία θα εισαχθούν προειδοποιήσεις στη συσκευασία των συγκεκριμένων φαρμάκων τον Απρίλιο του επόμενου έτους και οι αρμόδιοι της Ρυθμιστικής Αρχής για τα Φάρμακα ανέφεραν ότι αυτού του είδους τα σιρόπια θα χορηγούνται πλέον στα παιδιά μόνο με συνταγή γιατρού. Οι υπεύθυνοι της Αρχής συνέστησαν στους γονείς να χορηγούν παρακεταμόλη καθώς και μέλι και λεμόνι για την ανακούφιση του βήχα των παιδιών. Οπως σημείωσε εκπρόσωπος της Αρχής «πολλά από τα φάρμακα ενάντια στον βήχα που χορηγούνται σήμερα χωρίς συνταγή γιατρού χρησιμοποιούνται εδώ και αρκετά χρόνια και η χρήση τους άρχισε όταν δεν απαιτούνταν κλινικές δοκιμές οι οποίες θα αποδείκνυαν τη δράση τους στα παιδιά. Αυτό σημαίνει ότι δεν είχαν σχεδιαστεί αποκλειστικώς για τα παιδιά».


Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=33&artId=361092&dt=16%2F10%2F2010#ixzz192X4pg18

To φθόριο στο νερό χαμηλώνει το IQ των παιδιών

Ερευνα που δημοσιευτηκε στο επιστημονικό περιοδικο "Environmental Health Perspectives"  συνδέει το φθώριο που περιέχεται στο νερό με βλάβες στον εγκέφαλο των παιδιών. 




New York, NY /PRNewswire-USNewswire/ - Exposure to fluoride may lower children's intelligence says a study pre-published in Environmental Health Perspectives, a publication of the National Institute of Environmental Health Sciences (online December 17, 2010).
Fluoride is added to 70% of U.S. public drinking water supplies.
According to Paul Connett, Ph.D., director of the Fluoride Action Network, "This is the 24th study that has found this association, but this study is stronger than the rest because the authors have controlled for key confounding variables and in addition to correlating lowered IQ with levels of fluoride in the water, the authors found a correlation between lowered IQ and fluoride levels in children's blood. This brings us closer to a cause and effect relationship between fluoride exposure and brain damage in children."
"What is also striking is that the levels of the fluoride in the community where the lowered IQs were recorded were lower than the EPA's so-called 'safe' drinking water standard for fluoride of 4 ppm and far too close for comfort to the levels used in artificial fluoridation programs (0.7 – 1.2 ppm)," says Connett.
In this study, 512 children aged 8-13 years in two Chinese villages were studied and tested – Wamaio with an average of 2.47 mg/L water fluoride (range 0.57-4.50 mg/L) and Xinhuai averaging 0.36 mg/L (range 0.18-0.76 mg/L).
The authors eliminated both lead exposure and iodine deficiency as possible causes for the lowered IQs. They also excluded any children who had a history of brain disease or head injury and none drank brick tea, known to contain high fluoride levels. Neither village is exposed to fluoride pollution from burning coal or other industrial sources. About 28% of the children in the low-fluoride area scored as bright, normal or higher intelligence compared to only 8% in the "high" fluoride area of Wamaio.
In the high-fluoride city, 15% had scores indicating mental retardation and only 6% in the low-fluoride city.
The study authors write: "In this study we found a significant dose-response relation between fluoride level in serum and children's IQ."
In addition to this study, and the 23 other IQ studies, there have been over 100 animal studies linking fluoride to brain damage (all the IQ and animal brain studies are listed in Appendix 1 in The Case Against Fluoride available online at http://fluoridealert.org/caseagainstfluoride.appendices.html).
One of the earliest animal studies of fluoride's impact on the brain was published in the U.S. This study by Mullenix et. al (1995) led to the firing of the lead author by the Forsyth Dental Center. "This sent a clear message to other researchers in the U.S. that it was not good for their careers to look into the health effects of fluoride – particularly on the brain," says Connett.
Connett adds, "The result is that while the issue of fluoride's impact on IQ is being aggressively pursued around the world, practically no work has been done in the U.S. or other fluoridating countries to repeat their findings. Sadly, health agencies in fluoridated countries seem to be more intent on protecting the fluoridation program than protecting children's brains."
When the National Research Council of the National Academies reviewed this topic in their 507-page report "Fluoride in Drinking Water: A Review of EPA's Standards" published in 2006, only 5 of the 24 IQ studies were available in English. Even so the panel found the link between fluoride exposure and lowered IQ both consistent and "plausible."
According to Tara Blank, Ph.D., the Science and Health Officer for the Fluoride Action Network, "This should be the study that finally ends water fluoridation. Millions of American children are being exposed unnecessarily to this neurotoxin on a daily basis. Who in their right minds would risk lowering their child's intelligence in order to reduce a small amount of tooth decay, for which the evidence is very weak." (see The Case Against Fluoride, Chelsea Green, October 2010) http://www.FluorideAction.org

πηγή

Πέμπτη 23 Δεκεμβρίου 2010

Αντιβιοτικά και παιδί -Πραγματικές ενδείξεις και κίνδυνοι από κατάχρηση


Τα αντιβιοτικά καταπολεμούν λοιμώξεις από μικρόβια. Αν το παιδί μας είναι άρρωστο με συνάχι, βήχα ή πυρετό, συνηθέστερα έχει λοίμωξη από ιό.
 
Οι λοιμώξεις από ιούς είναι πολύ συχνές, ιδιαίτερα στα βρέφη και τα νήπια, και δεν καταπολεμούνται με αντιβιοτικά.

**Πώς θεραπεύεται η λοίμωξη από ιό (ίωση);
Ο οργανισμός του παιδιού σας έχει αμυντικά όπλα, όπως αντισώματα και ειδικά κύτταρα στο αίμα που καταπολεμούν κάθε λοίμωξη. Το μικρό παιδί έρχεται συνεχώς σε επαφή με καινούργιους ιούς. Εως ένα βαθμό, η έκθεση αυτή σε ήπιους βλαπτικούς παράγοντες βοηθάει το ανοσοποιητικό σύστημα του μικρού παιδιού να ωριμάσει, είναι δηλαδή θεμιτή και απαραίτητη για το χτίσιμο της άμυνάς του. Ο οργανισμός του τους αντιμετωπίζει για πρώτη φορά. Αν αντιμετωπίσει έναν ιό επιτυχώς, την επόμενη φορά που ο ίδιος ιός θα μπει στο σώμα του δεν θα αρρωστήσει γιατί θα προστατεύεται από τα αντισώματα που φτιάχτηκαν την πρώτη φορά. Ετσι εξηγείται το γεγονός ότι το μωρό είναι ευαίσθητο να αρρωστήσει κάθε φορά -ιδιαίτερα όταν ξεκινάει για πρώτη φορά παιδικό σταθμό, ενώ όσο μεγαλώνει τόσο ωριμάζει η άμυνά του και δεν πέφτει στο κρεβάτι με το παραμικρό.

**Πώς να βοηθήσω την άμυνα του οργανισμού του παιδιού μου;
Ενα κατά τα άλλα υγιές παιδί που παίρνει βάρος, τρώει και κοιμάται σωστά, έχει όλα τα εφόδια να αντεπεξέλθει στις ιώσεις. Ο θηλασμός θωρακίζει το ανοσοποιητικό σύστημα του μικρού παιδιού. Οταν είναι άρρωστο, βοηθάμε την άμυνά του με απλούς τρόπους: του δίνουμε άφθονα υγρά -θα προτιμήσει το γάλα του για λίγες μέρες, δεν πρέπει να το πιέζουμε να φάει στερεές τροφές εάν δεν θέλει. Οταν αναρρώσει, η όρεξή του θα επιστρέψει οπότε και θα αναπληρώσει το χαμένο έδαφος. Ξεκουράζεται εάν το επιθυμεί, ανακουφίζουμε τα συμπτώματά του όπως τον υψηλό πυρετό και τη ρινική καταροή, το ντύνουμε σωστά και το βγάζουμε και λίγο στο φρέσκο αέρα, εάν αναρρώνει και δεν έχει πυρετό. Επίσης του δίνουμε άφθονες αγκαλιές και αγάπη.

**Γιατί το παιδί μου παθαίνει τόσο πολλές ιώσεις;
Υπάρχουν άπειροι ιοί. Είναι φυσιολογικό ένα παιδί να έχει μέχρι και 10 ιώσεις το χρόνο. Ιδιαίτερα ευαίσθητα είναι τα παιδιά που πάνε στον παιδικό σταθμό και αυτά που έχουν μεγαλύτερα αδέρφια. Σπάνια ο παιδίατρος θα υποψιαστεί κάποιο πρόβλημα στην άμυνα του οργανισμού και θα ζητήσει περαιτέρω διερεύνηση. Απλά μέτρα και συνήθειες όπως το πλύσιμο των χεριών και η καλή υγιεινή μπορούν να προλάβουν τη μετάδοση των ιών.

**Πώς ξέρω αν το παιδί μου έχει λοίμωξη από ιό ή από μικρόβιο;
Πρέπει να συμβουλεύεστε κάθε φορά τον παιδίατρό σας. Συνήθως το παιδί με μικροβιακή λοίμωξη φαίνεται πιο βαριά άρρωστο, ανόρεκτο ή ληθαργικό.
Υψηλός πυρετός δεν σημαίνει πάντα μικρόβιο.
Μεγαλύτερη αξία έχει συνήθως η γενική κατάσταση του παιδιού
Πώς είναι η διάθεσή του όταν πέφτει ο πυρετός; Παίζει; Γελάει;
Πηχτή ή πράσινη έκκριση από τη μύτη δεν σημαίνει πάντα μικρόβιο.
Πολλές φορές το παιδί σταδιακά χειροτερεύει εάν έχει μικρόβιο. Ο παιδίατρος μπορεί να χρειαστεί να το ξαναδεί για να κάνει διάγνωση.
Αλλες φορές είναι πιθανό το παιδί αρχικά να έχει ίωση και κάποια στιγμή στην πορεία να κολλήσει από πάνω μικρόβιο. Γι' αυτό είναι πολύ σημαντικό να παρακολουθείτε το παιδί ακόμα κι αν έχει διαγνωστεί ίωση. Με τα παιδιά, τα πράγματα αλλάζουν γρήγορα. Αν έχει κάποιο καινούργιο σύμπτωμα ή ανησυχείτε για οτιδήποτε, πρέπει να ενημερώσετε ξανά τον παιδίατρό σας.
Μερικές φορές ο παιδίατρος θα συστήσει και εξετάσεις από το λαιμό ή το αίμα. Σε αμφίβολες ή δύσκολες περιπτώσεις, μπορεί να σας ζητήσει να πάτε στο νοσοκομείο.

**Γιατί να μην πάρει το παιδί μου αντιβίωση ούτως ή άλλως ή «προληπτικά»;
Τα αντιβιοτικά μπορεί να βλάψουν το παιδί μας.
Κάθε φάρμακο είναι δηλητήριο, με πιθανότητα πολλών ανεπιθύμητων ενεργειών και μιας επιθυμητής, εκείνης για την οποία δίνεται. Κάθε φάρμακο που δίνεται στο παιδί μας άσκοπα μπορεί να επιβαρύνει τον οργανισμό του.
Τα αντιβιοτικά μπορεί να προκαλέσουν άμεσες παρενέργειες, πιθανόν σοβαρές, όπως αλλεργική αντίδραση, διάρροιες, πόνο στην κοιλιά.
Πρόσφατες έρευνες δείχνουν ότι μωρά που παίρνουν αντιβίωση συχνά ή χωρίς λόγο, ίσως κινδυνεύουν να αναπτύξουν αλλεργίες στο μέλλον, όπως έκζεμα ή άσθμα.
Στο σώμα μας (στη μύτη, στο λαιμό, στο δέρμα, στο έντερο) κατοικούν «καλά» ή αθώα μικρόβια που αποτρέπουν τα επικίνδυνα να εισβάλουν σ' αυτό. Τα αντιβιοτικά σκοτώνουν όλα τα μικρόβια χωρίς εξαίρεση, ακόμα και τα καλά. Ετσι μπορούν να βλάψουν την άμυνα του οργανισμού εάν δεν χρειάζονται και να ανοίξουν το έδαφος σε λοίμωξη από πιο επικίνδυνα μικρόβια.
Τα μικρόβια βρίσκουν τρόπους να αναπτύσσουν αντίσταση στα αντιβιοτικά. Αν ένα παιδί παίρνει συχνά αντιβιοτικά αλόγιστα, κινδυνεύει να αναπτύξει στο σώμα του μικρόβια ανθεκτικά στα φάρμακα. Ετσι μπορεί στο μέλλον μια βαριά λοίμωξη να μην μπορεί να αντιμετωπιστεί. Η αντίσταση των μικροβίων από την αλόγιστη χρήση αντιβιοτικών είναι από τα πιο σοβαρά προβλήματα στη σύγχρονη Ιατρική και σημαντική αιτία θανάτου στα νοσοκομεία της χώρας μας.

ΠΗΓΗ